فرش صحنه‌ی شکارگاه
فرش صحنه‌ی شکارگاه که ترکیبی از نقوش انسانی، حیوانی و گیاهی دارد، محل تاخت و تاز شکارچیانی سواره است و در این میان حیواناتی به چشم میخورند که فرار را بر قرار ترجیح داده و به این سو و آن سو میدوند.
این تلاش و کوشش حتی به درگیری تن به تن نیز منجر شده که چهار صحنه از آن در بالا و پایین ترنج به طور متقارن تکرار شده است. گل و برگهای ریز و درشت ختایی نیز در زمین‌های متن گسترده شده و برای استتار حیوانات در جای امنی را به وجود آورده اند. ترنج شانزده پر قالی با سر ترنج‌های زیبای خود نیز در این میان حضوری جدی دارد. این ترنج با ترکیبی از نقوش ختایی و اسلیمی‌های ماری و پرندگان تزیین شده است و کتیبه‌ای دارد که بافنده را معرفی میکند:
شد از سعی غیاث الدین جامی بدین خوبی تمام این کار نامی
لچکهای قالی که یک چهارم ترنج میباشند، در گوشه های متن جای گرفته اند. حاشیه ی پهن از اسلیمی گل دار تشکیل شده است که قابهای گلداری را در آغوش گرفته و در مقایسه با متن از جلوه‌ی کمتری برخوردار است.
در این قالی نیز، در ادامه‌ی رویه‌ی طراحی صفوی، هیچ یک از حاشیه های باریک تکرار نشده است. این قالی از قدیمی ترين قالیهای تاریخ دار است که در کتیه‌ی آن رقم ۹۴۹ یا ۹۲۹ ه. ق. به چشم میخورد.
توضیحات بیشتر
- محل و زمان بافت: اصفهان، اواخر قرن نهم ه. ش.
- محل نگه داری: موزه ی پولدی ـ پتزولی، ميلان
- نوع طرح: لچک ترنج شکارگاه
- نوع گره: نامتقارن
- ابعاد(سانتیمتر): ۳۶۰x۶۹۰
- رجشمار: ۴۰
- تعدادگره در ۱۰ سانتیمتر عرض: ۶۲
- تعدادگره در ۱۰ سانتیمتر طول: ۶۶
برگرفته شده از کتاب رویای بهشت (هنر قالی بافی در ایران) جلد اول
